Köyden Anılar-6 Şiiri - Hasan Arpaci

Bizim köy ;
O kadar rahat ki .
Yatağa girince ;
Arı’nın polenin de ,
Kovan’ın peteğin de ,
Veya ,
Kaplumbağanın kafesin de gibisin …

Lakin ;
Burnumun ucuna konan kara sinek .
Sanki ,
Tren kadar büyük geliyor bana .
Hele ,
Kulağımın dibin de vızıldayan sivri sinek ,
Tank geçiyormuş gibi geliyor insana .
Hele bir de ısırıp gitmişse ,
Uzaylılar ;
Piknik yapıp kaçmışlar sanırsın .
Çünkü sabaha kadar ,
Kaşına kaşına dolaşırsın .

Her bahçenin sahibi ,
Horoz’u var .
Birisi boz ayı gibi ,
Sallana sallana gelerek ,
Hücuma kalkar .
Diğeri kiraz bahçesine girince ,
Maymun gibi ,
Feryada başlar ….

Köpeğin havası başka .
Onu tarif etmek için ,
Tolstoy olmak gerek .
Ama biz biliyoruz ,
Sinsi bulutlarla gizli gizli konuştuğunu .
Gündüz güneşle ,
Gece ayla ,
Zıtlaşıp koştuğunu …

Eee bu kadar güzelliğin ,
Kusuru da olacak elbet .
Onun için ,
Her geri dönüşte başlıyor hasret …

H. Arpacı, 2023 ,24.Haziran ,Ortalıca