Köyde ki çocuk Şiiri - Uğurlu Uğurlu

Uğurlu Uğurlu
54

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Köyde ki çocuk

Size denizden,
Martı seslerinden bahsedemem.

Size,
Diz boyu kardan,
Soğuk rüzgarların ayazından,
Zatürreden, suçiçeğinden,
Temmuz sıcağından,
Başıma geçen güneşten,
Ayağıma batan taştan,
Ottan, boktan, samandan
Yokluktan, yoksunluktan,
Anlatarım.

Horoz öter,
Tavuk yumurtlar,
İt ulur,
Baykuş tüner,
Davar döner,
Anam döver,

Babam söver,
Yatarak yiyecekler ...
Hayat size güzel.

Köyde yaşayanların
Müziğidir,
Rüzgarın,
Ağaçlarının hışırtısı,
Hayvan sesleri,
Çeşmenin şırıltısı,
Dinleyene huzur verir.

Yazın elif ba okumaya,
Hocaya gidilir.

Yabancı bir araba geldimi,
Peşinden koşarız,
Odur tek eğlencemiz.
İnsana hasret büyürüz,
O yüzdendir yabaniliğimiz.
Ama,
Kalbimiz her zaman temiz.

Bize saf derler,
Şehre gidince,
Evet safız,
Bitlendik,
Ama
Henüz kirlenmedik.

Kışa hazırlanmaya,
Yazdan başlarız,
Sofrada,
Ekmek yemeden doymayız,
Biz,
Köy çocuğuyuz
Ekmeğimizi taştan çıkarırız.


Uğurlu Uğurlu
Kayıt Tarihi : 3.2.2019 03:36:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Uğurlu Uğurlu