Köyde Kaldı Şiiri - Ahmet İspirdoğan 3

Komşuyduk,
Bizim evin avlusu, onların penceresine bakardı.
Ben avluya çıkardım, 
O pencereye 

Aramızda bir yol, 
Birde, suyu onun gözlerine benzeyen pınar vardı.
O, pınara su doldurmaya inerdi
Bende su içmeye giderdim.
Öyle görüşürdük ancak. 

Bir bahane bulur, 
Ara sıra evlerine giderdim .
Geldiğimi görürdü, 
Ben merdivenleri çıkarken,
O' da evin avlusuna çıkardı.
Evin avlusu güllerle bezeliydi,
Güller güzelliklerini ondan alırlardı. 

Köyde; 
bağ, bahçe, tarla işlerine giderdik. 

Akşam vakitlerinde,  
Eve dönüş saatlerinde,
Köyün giriş yolunda, 
Ben, onu beklerdim.
Karşılaşırdık...
O bakardı... ben bakardım...
Sonra;
Beraber olamayışımızın hüznü düşerdi içimize. 

Hayallerimiz olurdu gün batımlarında,
İkimizde aynı şeyi düşlerdik.
Düşlerimizi el aldı.
Hayallerimiz köyde kaldı.