bakışları yağız ve içten
duyguları saflıktan da öte
ayakkabıları lastikten
yırtılmış yıpranmış
tozlu yollarda hayalleriyle gide gide….
büyütüyor kendisiyle birlikte
yarışlar kazanacak bir tay gibi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
önce tebrik ederim.. bugün unuttuğumuz toplumun insanlarını hatırladık.. unutulmuş oyuncaklarını sevgilerini dahi.. yüreğinize sağlık..güzel bir şiir hissettiren..
Çocuk deyince öğretmen için akan sular durur... Güzel, hoş bir şiir, tebrikler şairim!
Ben yazan ele değil, yazdıran yüreğe bakarım. O kadar büyük yüreğniz var ki sizin. Şair' in Şair'e vereceği şiirden başka ne hediyesi olabilir ki, ben değerli hediyenizi aldım kabul ettim ve mutlu oldum umarım bu acizane hediyem de sizi mutlu eder.
Saygı ve muhabbetle
Keşke Çocuk Kalsaydım
Doğduğum köyde geçti çocukluğum,
Müsavi olmasa da, şehir çocuklarının yaşantılarına yaşantım.
Ben şehir çocukluğunu rüyamda yaşadım.
Bağcıklı ayakkabılarım olmadı, hiç uçurtma yapmadı babam bana,
Emanet uçurtma uçurttum, rüzgarlı havalarda.
Ödüm kopardı, ya elimden kaçarsa diye emanet uçurtmam,
Uzun olsun diye uçurtmamın ipi,
İpin ucunu kemerime bağlardım.
Şehir çocuğu olurdum hayallerimde,
Uçurtmam renklenirdi gözümde,
Ve uçurtmam,
Herkesinkinden daha yüksekte.
Çocuklar tutmak isterdi ellerimden,
Koşardım, ardıma takılan çocuklardan kurtulmak için
Düşerdim,
Uyanırdım birden, şehir çocuğu hayallerimden.
Şimdi
Şehirdeyim.
Ne çocukluğumdaki şehir çocukları var,
Ne de rengarenk uçurtmalar ellerinde,
Kim bilir!
Kaç ipi kopmuş uçurtma uçar,
Şimdi onların hayallerindeki köylerde.
Keşke
Onlar gibi bende o köyleri hayal edip bulsaydım,
Hiç büyümeseydim,
Emanet uçurtmamla rüzgarlı havalarda ben hep köy çocuğu kalsaydım...
Birecik – 1999
Yüksel Erentürk Yılmaz
şiirlerin dili olsada konuşsa nasıl yazıldı hangi dugular hükmetti kaçyıl öteye götürdü kim oyun bozan oldu ahhh şiirler ah yazarken güzel okunurken güzel şair olanın yüreğinde gezer bazan tatlı bazan acı ama gerçekci ..
şiir çok hoş olmuş bana bunları yazdırdı seni kutlarım kardeşim kalemin hiç susmasın
metin abi yüreğin dert görmesin saygılarımla....
yüreğinize sağlık efendim harika bir şiir okudum tebrikler
Emin olun o köy çocuğu teknolojinin bütün nimetlerindenyararlanan şehir çocuklarından daha mutludur. Çünkü doyumsuzluk nedir bilmez, o elindekiyle yetinmesini ve onu değerlendirmesini bilen, gözü gönlü tok bir çocuktur. Kutluyorum yüreğinizi güzel bir konuya değinmişsiniz. Yüreğiniz hiç susmasın üstadım. Tam puanımla Saygılar sunarım......
KÖY ÇOCUĞU SAFLIĞIN İFADESİDİR BENCE
KAOSTAN UZAK SADE HAYATIYLA SAF BİR İNSAN
TEKNOLOJİ ONDAN UZAK OLABİLİR
KÖTÜLÜKTE UZAK YA
O YETER
KALEMİN DAİM OLSUN
YÜREĞİN DER GÖRMESİN
ESEN KAL DOSTUM
PUANIMLA
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta