Kovma Kapından Şiiri - Gökhan Sarı

Bak işte..
Yine kanım çekiliyor damarlarımdan.
Parmak uçlarıma değmeden yalnızlık..
Sevdamı harmanlıyorum bu gece yine sana.
Yüzüm solgun.
Avuçlarım sana terliyor yine.
Yaralarına yar olmaya geliyorum.
Yarınlarına umut.
Sensizliğe son olmaya geliyorum.
Bir bilet kestirdim yüreğinin sol yanına.
Ne olur doldur beni yüreğinin vagonlarına.
Kapı dışarı etme beni.
Astırtma umutları dar ağacına.
Geliyorum işte.
Ne olur kovma kapından.

Yıldızları geceden çalarak geliyorum.
Karanlık oluyor gece.
Ama korkmuyorum.
Ben karanlığa inat geliyorum.
Bir mum alevi kadar aydınlığım sana.
Sen kapının eşiğine çık bari.
Davetsiz bir misafir gibi boş koyma kapından beni.
Hamalı oldum yıllarca bu sevdanın.
Omuzlarıma daha fazla sensizlik yükleme.
Geliyorum işte ne olur kır zincirlerini artık bana.

Yeter ki bir kelam et.
Otur dediğinde oturur.
Kalk dediğinde kalkarım.
Eğer istersen bütün gece başucunda saçını okşarım.
Yeterki kovma kapından.
Ben herşeyimle sen olmaya geliyorum.
Sadece senin olmaya.
Beni görmek istersen hep karşında olurum.
Sen yorulduğunda bende yorulurum.
Gittiğin her yere gelirim seninle.
Ama yeterki kovma kapından beni.
Seni seviyorumlarla geldim.
Hoçcakalla uğurlama beni.
Hoşcakalamıyorum sensiz anlasana.
Sevgili!
Bari bir gece misafir et.
Bari bir gece uzun uzun bakayım sana.
Söz başka birşey dilemem.
Yeterki..
Yeterki kovma kapından..! !

Gökhan SARI