Yine geldim, ne olur kovma kapından,
Nereye giderim, bilemiyorum.
Birkez daha atma sevgi yapından,
İzinsiz kapını bulamıyorum;
Gözümde yaş oldu, silemiyorum.
Ağlamak, inlemek çâre olmuyor,
Gönül vuslat ister, yâr uzak durur.
Gönlüme sevmenin hazzı dolmuyor,
Ayrılık acısı kalbime vurur,
Yazdığım mektuplar yâri bulmuyor.
Aşk yarası, bıçak derine işler,
Acısı kanatır, yakar zamanı.
Sanki kurt kemirir, yarayı dişler,
Yâr işitmez, sana kalır amanı,
Meğer aşkta böyle yürürmüş işler.
Bir zaman sevmiştik birbirimizi,
Nazar değdi mutlak baharımıza.
Ansızın kış sardı her ikimizi,
Zemin bırakmadı ıkrarımıza,
Tükettik zamanda tüm mazimizi.
Sonunda yorulduk çabalamaktan,
Yaklaşımım hüsran, o kaçtı bîtap.
İdraki yitirdik yalpalamaktan,
Nihayet çizdim de kapandı kitap,
Kurtuldum geçmişi kopyalamaktan.
18.12.2017
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 17.12.2017 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!