Kapına kadar gelmiş, şahsından medet ummuş,
Sense kovalamışsın hayvan kaçmış, yok olmuş…
Mutlaka karnı açtı, evsiz ve terk edilmiş,
Belki bir gündür susuz aç ve yorgun gezinmiş…
Kendisine yer arar, biraz da dinlenecek,
Bir kap yemek verilse, cennete gidilecek…
Belki vesile idin Rab’bimin cennetine,
Apaçık bir bahane sense uydun nefsine…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 8.8.2014 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!