Ne tarifi mümkün, ne senim anlayabilmen
Bende, yüreğim de bir sen eksildi
Eksilen burada
eksilten hani nerede?
Yapayalnız bir bosluktayım, sensizim koca dünyada
Yediğim tuzsuz, içtiğim tatsız, soluduğum hava yetersiz?
Yaşarken ölümü isteyecek kadar kötüyüm işte....
Alıp gittin kalemimi kelamımı ilhamımı
En kötüsü de alıp gittin olmayan aklımı
Ben yıllar varki uçurumun kenarında gezerim
Ne korkar kaçarım, ne aşağı düşerim
Burası nere, ben kimim, ne işim var bilinmez
Tek bir umudum kaldı, oda senden yana
Senden gayrı her şey bana zifiri karanlık
Akıllı düşünemeyecek kadar kötüyüm işte....
Senin yokluğun da kendim olamıyorum
Arıyor tarıyor kendimi bulamıyorum
Uzatıyorum elimi, senin ellerini tutamıyorum
Kendine yetemeyen küçük bir çocuk gibiyim
Korkusuzca her şeyi yapacak kadar kötüyüm işte...
Kayıt Tarihi : 9.8.2024 13:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!