Kötümserliğin Ateşini Yaktın

çisele istedim
Nisan günü akşamında
yüzümü ıslat hafiften
biraz da saçımı
mis gibi toprak koksun
derinden
sen tuttun sağanak oldun
durmak bilmeyen
önlenemeyen
umutlarımla birlikte
çocukluğumu götürdün

su yatağında aksın istedim
yüzlerce yıllık alışkanlığıyla
doğa ile barışık
sakin ve dostça
yattığım yerden
sesini dinleyip
huzurla dalmak için hayallere
oysa sel olup
süpürdün beklentilerimi
kumdan yaptığım evimi yıktın

efil efil es istedim
ılgıt ılgıt
yüreğimi serinlet
peki
sen ne yaptın
fırtına oldun
boran oldun
afet oldun
hayallerimi yıktın
kötümserliğin ateşini yakarak

Nisan 2014