Öylesine yalnızım ki,
Oluk oluk odama doluyor,
Mezardaki ölü gibiyim,
Yalnız ve soğuk..
Ben tanımazken beni,
Beni tanımlıyor yalnızlığım..
Oysa hep birlikte vakit geçirdik,
Ben yalnız, yalnızlık herşeyime sahip..
Samimi öfke dolu odam,
Karanlık, mecburiyetten soluyor,
Ne kadar içten, ne kadar dürüst,
Karanlık sanki beni anlatıyor..
Kırık döküğüm ben sanki,
Aklım, ruhum, bedenim ayrı yerde,
Boşvermişlik sarıyor hayatımı,
Kötülük iyi hissettiriyor yalnızlığı..
Afşin Dualı
Kayıt Tarihi : 4.10.2020 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!