Ne vicdan kalmış bak ne de merhamet,
Semizlenip şimdi buldular gayret,
Ahlak yok, bugün dünya yarın ahret,
El kol uzadı ve arttı kötüler..
İyi, tedbir alır, onlar öndeler,
Duruma müsait şerbet verirler,
Fakir düşmüş garip falan demezler,
Ayrık misali hep sardı kötüler..
Çökmüş aslana gör, onlarca sırtlan,
Zaman, devran, değil bozuldu insan,
Onure edilir, yandaşlar hayran,
Kendilerini de aştı kötüler.
Özvecan'ım yaşamak oldu zahmet,
Haremi kol gezer, iyiye hasret,
Ne Kadı dinler bunlar ne de ayet,
Bent yok ki, sel olup taştı kötüler.
Özcan Kurt
Kayıt Tarihi : 20.10.2024 07:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!