Kötü Evlat Şiiri - Zekeriya Özhan

Gelir gelmez evimizi mahvettin,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne,
Keşke gelmeseydin daha dün gittin,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Gideceğin yere aldım götürdüm,
Davet edip geri ben mi getirdim,
Daha temizliği yeni bitirdim,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Elbiseni asma kenarda dursun,
Daha sonra uygun bir yere korsun,
Banyo yapmamışsın pis kokuyorsun,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Bugün de komşular gelecek güya,
Durup dinlenmedim ben doya doya,
Al şu elbiseni doğru banyoya,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Banyodan çıkınca orda biraz dur,
Sofraya yaklaşma sen ayrı otur,
Yavrum anne annene ayrı sofra kur,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Sözüne dikkat et haddini aşma,
Oturduğun yerden dışarı taşma,
Sakın ola çocuklara yaklaşma,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Anlaşılan bize rahat yok gayrı,
Yatırmak ayrı dert kaldırmak ayrı,
Böyle bakmanın da kalmıyor hayrı,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Sabahın köründe kalkarsın erken,
Gündüz bir şeyin yok bizi dinlerken,
Çocuklar uyandı gece inlerken,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Annem olmasaydın susmazdı dilim,
Bu yaşta kızına zulüm bu zulüm,
Lavaboya gitmen ayrı bir ölüm,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Gelen olsa şom ağzını açarsın,
Kolonya dökmezsin koku saçarsın,
İş yapalım desem yapmaz kaçarsın,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Sanki tek evladın benim seninde,
Yemesen arkanda yesen önünde,
Neden oturmadın kendi evinde,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.

Sana en son sözüm diyeceğim şu,
Girmesin midene ne ekmek ne su,
Ölsen de kurtulsak en iyisi bu,
Sana ne diyeyim ben şimdi anne.
Aşık Zekeriya Özhani