Koştum Şiiri - Ömer Toprak 3

Koştum kaçarcasına yalnızlıktan ayrılığın patikalarında Çıkamadan aydınlığa saplandım yine gecenin karanlığına

Bir ışık aradım dipsiz kuyularda bir seni aradım yalnızlığın kollarında

Bıkmadan usanmadan koştum ama yetişemedim fırsat verdi zalim felek takılırken ayaklarıma

Kaderim bu muydu benim ne işim var masalarda bu şişelerde ne kim bu derdimi dinleyen adam her söylediğime başını sallayan

Bal rengi gözlerin gitmez oldu gözlerimin önünden ya o bembeyaz ellerin ya kabkara olan bu sevdam asılsa sarı saçların dar ağacına razıydım olsa cezam idam