Anne oldum çocukluk düşlerimde,
Taş bebekler basardım bağrıma,
Kösnülüğü çöker şimdi üstüme,
Çabuk çöker karanlıklar,
Görünmez güneş de gökyüzü de,
Ben çocukluğumu gecekonduda unuttum,
Güneşi de gökyüzünü de,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
bir portrenin önünde durup yüzün ve
şiirin resmini çektim.
fotoğraflar sessizdir.
biz onları seslendiririz dizelerimizde
bütün yüzler dilin içine resmedilm
kutlarım
sevgiler
Harika dizelerdi her birimizin çoğu kez özlemle aradığı,an'dığı o çocukluk günleri nerde,çocukluğumuzda kurduğumuz o pembe düşler,düşlerimizi kimler çaldı, bunları hep düşünürdüm ve şimdi sizin dizelerinizde aynı sorgulamayı yaşadım bir kez daha,yüreğine sağlık sevgiler...
Hüzün şiirlerinin usta kalemine tebrikler bu güzel şiiri için.Sevgiyle dost.
Hüzünlüydü Melek abla'cığım...
'''Taş bebeklerinin'' yerini bilmiyorum ama Selamlarımı yolluyorum sana güzel yürek
saygıyla
Gider gelirim bugulanmanın kıyısında,
Çocukluğumdaki beni ararken,
Şimdi...
Taş bebeklerim nerede.............?
....................
Kutlarım güzel dizelerinizi...Saygıyla...Nurdan Ünsal
Bu şiirin şiirsel güzelliğini ifade edecek kelime bulamadım... özür diliyorum...
ne taş kaldı ne bebek güzel şiiriniz için kutlarım ablam selamlarımla
Turhan Toy
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta