Koşmana Bak Sen Şiiri - Erva Özbaba

Geleceğim her şeyden öte
Gerisi kimin umrunda(!)
Erişmeye çalışanlar görünen taraf
Görünmeyeni gören bir ben içimde
Anlamaya eremez kimse,
-yıllardır anlayan, bir sen içimde-

Uzak diyarlar, ülkeler paklar ruhu
Sandıklarınızın içinden
Bağlamaz duygunuz, duygusuzluğunuz
Paklarsa ağaç ev paklar
Aklarsa o aklar.
Anlamazsınız siz yine de.

Şemsiyemiz açık gezeriz artık
Ruhumuzu her şeyden korumak için
Kültür sandıklarınız ,ya da,
İçi boş sandıklarınız gibi değil
Anlamaya ömürler yetmez
Yolumuz belli zamanda

Yol gösterir, giderim yoluma
Bekleyenler ıslanır elbet
Aman görmesinler!
Güne açan o çiçekleri
Dilinden düşmez görürlerse
Rengim de ardından mundar olur

Ve at yalnız neticesi belli olana
Ve at yalnız koşmayı bilene
Bir koru yeşermiş ellerinden elime.
Çöl ortasında durup vahamızda dinlendik
Sabahları eskitirken her gün -ilk kez,
İlk kez- güneşi ağırladık.

Ağırlarız onu da
Vakit gelir çiçekler açar
Umudunu kaybetmiş her toprağın dibinde
Solmasın hiç o tebessümler
Yolda yürümek bize yakışır
Sesler cihanı şenlendirirken

Anlat artık her şeyi
Hep yanımda sensin küheylan
Bir çocuk düşünden...
Gönül aynı atar, dil aynı der
Günlerinin, gecelerinin kıyısında
Bir ömür sürüklensin bedenim.