Koşmadan yoruldu zannetme bu beden.
Rüzgar hız keserdi bin metreden.
Yerdeki mendili alırdı eğilmeden.
Daldaki elmaya gerekmezdi merdiven.
Koşmadan yoruldu zannetme bu beden
Gün doğmadan şehre iner,
Gün batmadan göksuyu geçerdi
Çirkini hoş görür yaratan'dan ötürü.
Güzeli gözlerinden seçerdi.
Aşksız yaşlandı zannetme bu beden
Sen biliyormusun bu bilgenin gönlünde,
Ne esmerler ne sarışınlar gizlendi.
Aşka dair nice şarkılar söylendi.
Bunca enerji, bu ömür, nice aşklara tükendi.
Aşkın narına yandı küllendi bu beden.
Kayıt Tarihi : 1.9.2008 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!