kafes paklamaz bir deli kuştun
yoktu sevda bilmez bir tek dostun
aşklara sürgün bir çiçekli yoldun
artık kurudu açmamış çiçeklerin senin.
birine sen gittin, bini seni buldu
nicelerini sevdin hepsi el oldu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta