kafes paklamaz bir deli kuştun
yoktu sevda bilmez bir tek dostun
aşklara sürgün bir çiçekli yoldun
artık kurudu açmamış çiçeklerin senin.
birine sen gittin, bini seni buldu
nicelerini sevdin hepsi el oldu
anılar sarnıcın acıyla doldu
artık yeri yok sende dertlerin.
gönül, gel vazgeç bu sevdadan da
artık yok aşka açık kapın senin
gönül, çadır sök, göç kaldır bu diyardan da
artık maya tutmaz sevdaların senin...
Kayıt Tarihi : 22.3.2002 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sert](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/22/kosmacilik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!