Koşma (.için) Şiiri - Hakan Pomakoğlu

Şu bir yudum ızdırabı
Hay canlar, dostlar hey, için!
O sonsuz hazzın aşkına
Ki yanmadan için için...

Alem bir rüyadır güya;
Aşrı kaçman od'a suya...
Yaşamın hikmeti n'ola?!
Ebedi kazanmak için...

Papaza cevap Ömerde...
Azam kerpici över de...
Dobra dobra yürek nerde;
İçin dışın... dışın için...

Felsefe kendin yontmakta
Bilim ki takmış mantığa
Ya Hak sözü kim okuya?!
Hele şöyle tartıp biçin...

Birinin atası babun...
Biri tanrısından yoksun...
Zamane de payın alsın
Bakmayın sözüne piçin...

Bir de arada kalmışlar,
İki yüzlü asalaklar...
Hey doğru yoldan sapanlar!
Bu amaçsız yaşam, niçin?!...

Ölümü görür de herkes
Öleceğine inanmaz...
Üstelik bi' de utanmaz;
Gel sen mal sahibi geçin!...

Dünya fani, ölüm ani;
Bir kıl... kılıç bir de yani...
Terazi, terazi hani;
De "bana iltimas geçin!..."

Dönüp de bi' bak geriye
Bunca âsâr, göçük, niye?!...
Tarih bir tekerrür diye...
Geçin babam bunu, geçin!...

Fikir yok, zikir yok, şükür...
Aşağı yukarı, tükür...
Ne yazılır da kim okur?!...
Özgürü tutsaktan seçin...

Hak hukuk adalet telef...
Siyaset kör halef selef...
Ya ahlak?! ki maalesef
Çarpımı hiçtir hep hiç'in...

Yurdumun manzarası bu
Her şey kendince bir tabu
Böyle gider değil tabi'
Yüreğin koyanlar için...

Kul Edibim ne dese boş...
Hayal ki gerçeklerden hoş...
O halde durma sen de coş...
İçin... için... için... için...

Edirne, 1998