Açtım açalı gözümü kan barut...
Tarih bir tekerrür dediler eyvah!...
Ne tilkiler türedi, kocadı kurt,
Fareler içten kemirdiler eyvah!...
Açtım açalı gözümü cehalet,
Özde değil ak akçada asalet,
Gözü hırs bürümüş, kalbi adavet,
Kanı kanla temizlediler, eyvah!...
Açtım açalı gözümü hıyanet,
Bir sinsi düzen bir çıkarcı zihniyet,
Zorda mı "vatan-millet, din-diyanet";
Cenneti de parsellediler, eyvah!...
Açtım açalı gözümü hep rüşvet;
Kim demiş parayla olmaz saadet(!)
Değil mi ki mülkün sahibi devlet;
Yemeyen domuzdur dediler, eyvah!...
Açtım açalı gözümü rehavet,
Umursamazlık diz boyu dalalet;
Sen yine bildiğin gibi devam et
Mehdî çıkar "dur" der dediler, eyvah!...
Açtım açalı gözümü "ha gayret!",
Çoğu gitti azı kaldı nihayet
Olmadı necef taşından keramet,
Suçu şeytana yüklediler, eyvah!...
Açtım açalı gözümü kör şehvet;
Pevezenkler gayrı beyfendi hayret!
Hele de seks'enlik dedemi seyret;
Viyagra bile ürettiler, eyvah!...
Açtım açalı gözümü felaket,
Yangınlar, kurşunlar, tabii afet...
Bu gidişle ki sonumuz kıyamet;
Edibimse gecinden diler, eyvah!...
Edirne, 1999
Hakan Pomakoğlu
Kayıt Tarihi : 8.9.2019 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!