Koşma (.aktır) Şiiri - Hakan Pomakoğlu

Şu yamalı bohça halimiz n'olcak?!
Vurdum sazım teline dile geldi...
Ziyan olsa da od, su, hava, toprak;
Gafil olma gönül ruhun başaktır...

Ne hoş insan 'aslı'nı bile ilkin
Ve dahi düşüne riyasız, ardın;
Ama babam cahili neyse aydın...
Topunun tuttuğu aynı çanaktır...

Hırsına yenik düşer ki hevâdır...
Aklı uçkurunda bu ne belâdır...
Acep insanoğlu ne gün uslanır;
Doğdu çıplak, heyhât, öldü çıplaktır.

Kör kuyuya taşı atar delisi
Çıkaramaz bin üstad-ı alası...
Kimi dinleye, kime yakarası...
İki tarafı da keskin bıçaktır.

Hemi de herkes her konuda uzman;
Öyle bir raddeye geldik ki amman,
Koyuna et öngördük, ite saman...
Halimiz kel başa şimşir taraktır.

Kötüyü yerer, iyiyi översin;
Cümle alemin gördüğünü dersin;
Yine de havanda su döversin...
Edibim gayrı gönüller kuraktır!...

Samsun, 1999