Cümle âlem çekip gitti, sen geriye kalandın.
Bu kapkaranlık odada, bekleyen son insandın.
Zaman denen mahlûktaki, kaybolmuş serkeş andın.
Var olduğunu mu sandın? Koskoca bir yalandın!
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta