Köşk Şiiri - Hamza Mamaş

Bir varmış bir yokmuş.
Kırlangıç misali uçuyormuş.
Ya mevsim yaz değil zamanı değil huzurun.
Ya gelmeye aşk faydası yok sükunun.

Şimdi kim bilir ne istiyordur.
Belki pencereden seyrediyordur.
Yağan yarin göz yaşları.
Allahu alem hic bilmiyordur.

Yanarımda dönmem vuslat hayalim.
Ya bir selam ya bir name beklerim.
Belli değil sukutunun sebebi nedir.
Bu hal ben bildim bileli böyledir.

Sevda bu. Dedim ya sevda...
Bir kara gül bıraktı avuçlarıma.
Oyun sandı. Oysa tutuştu her yer.
Hayaliyle bile tebessüm ederdi her şey.

Bir çift yeşil gözdü beni ona bağlayan.
Ne arayan var ne oturup ağlayan.
Ne varmış oysa yoktan da öte yokmuş.
Gönül aşkın köşkünde hep onu arıyormuş.