Sen
İçindeki beni sevmedin
Köşeleri varmış yüreğinin
Bir eski plak gibi
Attın, savurdun beni
Paramparça oldum
Ayaklar altında
Çiğneniyorum
Tükürükler kaplıyor kırıklarımı
Çocuklar ellerinde
Savuruyor parçalarımı
Hâlbuki ben böyle mi sevmiştim
Silinmeyecekti
Silemeyecektim her şeyini
Yalanlarım yoktu
İnan seni çok sevdim
Bir eser yarattın
Çılgın arzularında
Heveslerine alet oldum
Biliyor musun?
Bu ben, ben değilim
Dağıttım kendimi
Harcanıyorum
Geceler uzuyor artık
Sabah olmuyor
Kıvranıp duruyorum
Yanıyor, kanıyor, bitiyorum
Günahlarım çok anladım
Çekeceğim bu çileyi
Ödeyeceğim
Bedelini
Çok ağır ve zor olsa da
Alışmaya alışacağım
Sensizlik bitmeyecek
Amma
Ruhum arşa çıkacak
Yalvaran bakışlarında
Beni kaybedeceksin…
28.07.2007
Süleyman ÖzbaşKayıt Tarihi : 1.9.2007 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Özbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/01/koseleri-varmis-yureginin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!