Günde bir kez değil bir kaç kez ölür
Şu köşe başında oturan adam
Gülsede gözlerden yaşlar dökülür
Şu köşe başında oturan adam
Utanır kahrolur üzülür amma
Mecbur kalmasaydı dilenir sanma
Ya kollar kesiktir ya gözler ama
Şu köşe başında oturan adam
Vakarlı yaşam başlarda taçdır
Bir gün tok gezerse on bir gün açtır
Acınmaya değil işe muhtaçdır
Şu köşe başında oturan adam
El açar utanır ecdadı türktür
İşci elbisesi sırtına kürktür
Geliri yok iş yok boynu büküktür
Şu köşe başında oturan adam
Dokuz yüz seksen bir sakatlar yılı
Yılmaz der yılmadan yaparız balı
İş verin çalışsın arı misalı
Şu köşe Başında oturan adam
(Erzurum1981)
Yılmaz ÖkçinKayıt Tarihi : 14.2.2014 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Utanır kahrolur üzülür amma
Mecbur kalmasaydı dilenir sanma
Ya kollar kesiktir ya gözler ama
Şu köşe başında oturan adam.
Yürek sesinin,siirin en kücük hecesinde bile hissedildigi,duygu yüklü bu degerli siirle Yilmaz bey yardima muhtac gururlu insanlarin adeta gözü kulagi olmus,kendim ve tüm muhtac insanlar adina kendisine tesekkür ediyor,bu degerli siirinide candan kutluyorum.selam ve saygilarimla. ++ant
Köşelerde oturan adamların feryadı olan şiirinizi içim burkularak okudum.onların dili olmuş dileklerini sunmuşsunuz. Sizi tebrik ediyorum. Selam ve muhabbetlerimi arz ediyorum. Benim memleketime kucak dolusu selam ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (2)