Bilmem kaçıncı tövbesini yaşıyordum gecenin
Ay çemberine almıştı yıldızları
Hüzünlü bir rüzgar yalıyordu yaprakları
Yanımdaki çaya inat, sessizdim
Nefesime sevgini sarıyordum.
Nice vakitlerinde taşırıyordum özlemimi
Sadece Ankara’ya,Ankara’ya öfkem
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta