Koşarak Şiiri - Kağan İşçen

I.

badem ağaçları çiçek döktü
sevdim tozlu yolları
ikindi güneşini unutmadan
otobüsler iş çıkışı huzurlusu
yaşamla geçim ehli apartmanlar
çocuklar baba derdinde
anneler koca
bütün paydoslarda
iyimser bir yarınsızlık
ikinci bir ömür şimdi sensizlik
uzun olan yanım
beni en çok seven yanım
çiçek dökmüş yanım...

II.

bahar kokularıyla
sarhoş bir rüzgar
dokunduğu otta hırçın
yalnızlıktan bir balçığa
batmış göz uçlarım
koşarak
caddelere yazmak istiyorum
sabrımın acelesini
dağınık ve ardarda günlerin ortasında
taze bir yaprağı koklamayı
güzden kalma bir anıyı
aklımdan geçirmeyi
daha sıkı bağlanmayı yokluğuna...