Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim
Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak
Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak
Unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu;
Toprağı rüzgârı denizi göğü
O her zaman bir insanla anlamlı
Tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı
Unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların
Ve ucuz korkuların kör kuyularına
Daraldıkça daraldı dünyaya açılan pencereniz.
Fırlayıp ilk ışıklarıyla günün dağınık yataklardan
Koşaradım gidiyorsunuz işi
..........
..........
Kayıt Tarihi : 4.1.2003 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Erbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/04/kosaradim.jpg)
kaleminiz daim ilhamınız bol yolunuz açık olsun
Saygılar olsun kaleme.
Koşaradım
Duymadan bir gün olsun dünyayı iliklerinizde..
Güne düşen şiiri ve değerli şairini kutlarım.
Saygı ile.
Unuttunuz başkalarının acısını duymayı
Usta şair bencil, çıkarcı, hızlı, kısmen robotlaşan modern insanı çok başarılı betimlemiş. Bu güzel şiirinden dolayı tebrik ederim. Yüreğinize sağlık. Saygılar.
TÜM YORUMLAR (16)