Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hicranın mısralara yüklenişi ağıt dengi bir sesleniş hatta bir yakarış sevgiliye umarım duyar yada duymuştur çünmki yalnızlık denen lanet halkası boyunlarında olanlar çok iyi anlar bu duyguyu yüreğinize sağık selam ve sevgilerimle
Gök gürültüsünde ki, buluttaki, kıştaki, soğuktaki, gurbetteki, ölümdeki, musibetlerdeki hikmet güzelliklerini de görebilmelidir insan. Evini, masasını, yazısını, öyküsünü, romanını, resmini, hattını, ebrusunu, şiirini, bestesini, giyimini, yürüyüşünü, iletişimini güzelleştirebilmelidir aynı zamanda. Her estetik, aslında aşkın olan’a çağrıdır. Sonsuzluğunun yankısı olarak nitelendirdiğimiz estetik, bizi aşkın güzelliği görmeye davet etmekte, bize ebedi imlemektedir. İmanın “bir hüsn-ü mücerred ve münezzeh” olduğunu düşündüğümüzde ise, tecessüsümüzü dıştan içe doğru uçurmuş, bilinç kuşumuzu yaratılmışlığın gizine yöneltmiş oluruz. Efendim, sizi saygılarımla kutluyor... Selâmlarımı arz ediyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta