Kusursuz bir çingeneydi evrenin ortasında
Dağları sesinden tanırdı
Bulvarları gülüşünden
Tek bir ağaçtı, ulu bir orman
Kovuklarında gizlenirdi kaçaklar
Albatros'du ıssız enginlerde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.