Kusursuz bir çingeneydi evrenin ortasında
Dağları sesinden tanırdı
Bulvarları gülüşünden
Tek bir ağaçtı, ulu bir orman
Kovuklarında gizlenirdi kaçaklar
Albatros'du ıssız enginlerde
Okyanuslarda korsan
Yüreğinde nefesti, gözlerinde ışık
Düşlerinde gülümseyen çocuklar
Bağışlanmayı reddetti
Bağışlamadı asla
Şerbetliydi cümlesine belaların elbet
Kerem'in ateşinde yanmayan Aslı
Aslı değildi
Kendi külüyle yazılırdı her yangının tarihi
Şah damarından vuruldu
Korsan gülümsemeler kaldı yüzünde
İsyan sessizliğinde iki dize şiir:
"Ilıman iklimlerin harcı mıdır
mevsimsiz aşklar
Kendini vuran şafaklara yağar ancak
Kendini ıslatan yağmurlar"
Kayıt Tarihi : 20.4.2020 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
