Korsan Şiiri - Cemal Gündoğdu

Farkımız yok aslında..
Ben denizde gemileri yakan korsanım.
Sen gönülleri harabeye çeviren..
Kürek mahkumu yaparım tutsağımı.
Sen yürekte hapis tutarsın zincirsiz.
Ekmeğini suyunu veririm kölelerin.
Sen bir bakıştan mahrum bırakan merhametsiz.
Yıllara hükümlü olur bendekiler.
Sende müeebete talim yiğitler.
Demir korkuluklar arkasında saklarım.
Sen saç tellerinle Aşılmaz ağların.
Limana döndüğümde misal,
Cezası biten bende hür kalır..
Sende ebediyen tutsaklar...
Denize atsam dahi kurtulur belki..
Senin gözlerin denizden daha derin,
Ben bir gemi yakarım imarı vardır elbet..
Sen yürekleri yakarsın, tamiri imkansız.
Bende başlar dik her an isyan havası var..
Sende boynu bükük ve çaresiz bakışlar.
En zalimi diye biliniyorum denizlerin.
Seni tanımadan lakabıma korsan dediler.
Yaktığım gemilerin alevi,
Senin yangınlarının yanında kıvılcım kalır..
Bilmezler.
Sen gittin bilinmeyen denizlere..
Sahi nasıl kıydın bizlere.
Hangi kıyılara vurdun..
Hangi omuzda uyudun.
Hangi ıssız iğneli adadasın..
Nereye gidersen git..
Hep bende sessiz sedamdasın.
Sahi vedasız gitmek yakıştımı.
Her kimse gittiğin alıştın mı..
Unutmak için çalıştın mı.
Yok yok sen sevmedin ki.
Sen korsan bakışlarla mahkum ettin.
Çekip giderek tarumar ettin..
Farkımız yok aslında..
Ben denizlerin acımasız korsanı..
Sen yürekleri yakan yıkan sevda korsanı.
Her şeye rağmen mutlu ol..
Mutluluk en çok sana yakışır.
Bilmem gönlüm sensizliğe nasıl alışır.
Güle güle güzel insan...