Körpekoruktan Şiiri - Seyfi Karaca

Kozadan
Körpekoruktan Hayat
Hep valiz toplamakla hiç br yere varmamak arasında gelip gitmelerin
Acıklı keyifi sürüklenirken takılı kalanlar toplamıdır
Ve açık bir pencereden dağ yahut deniz havası getirdiği de olur
Bakınca seyir halinde çalılıklar , elektrik direkleri, tarlalar, orda duran şehirlere argın yorgun
Yağmurun yağdığı otların üstüne ve kavunların yetiştiği bahar güz resitalleriyle
Gittikçe döner değişir tavı mevsimi çarkı ve çerçevesi günün dünyanın
Kendiliğinden dökülmüş cevizlere kadar çalınmış çırpınmış fidan gibiykene bahar sürgünleri
Taa ki gönderilen adresine geri iade edilen mektuplar seyrinde geze dolaşa uzaktan öteden
Zamanla yarışırcasına savuşup geçmeye çürür gazel, eskir mekan, soğur vadi, ağır aksaklaşır insan
İyiden iyiye üstü başı çatladığında dalda nar,
Temelli toprağa can vererek tane tane
Saçın dökün onca olup bitenler..

Seyfi Karaca…. Mayıs /23