Körpecik Mezeler Şiiri - Yusuf Ter

Körpecik mezeler
On beş yaşında ne gezer
Asılıyor kırkında ellisinde sahte babalar
Utanmak bilmiyor sana teklif edenler

Yaşı on beşinde denmez
Adını koymayın yaşını sormayın
Körpecik bedenleri ateş içinde
Meze olmuşlar dört duvar içinde

İki dudağının yangın dil arasında
Kırk elli yaşlarında sarhoş masalarda
Körpecik bedenleri kimler meze etti
Sarhoşlar içinde kimler ayık gelirdi

23

II

Belki babası belki kardeşi
Belki kocası belki sırdaşı
Seni bu hallere düşüren alem utansın
Masalarda sana bakan utansın

Pişmansındır bu hallerde olmaktan
Her gün sarhoş masalara meze olmaktan
Baban yaşındaki adamlarla oynamaktan
Ne beklersin sen bu alemden

Parası pulu belki çoktur
Belki de tanıdıkların da çok olur
Yan gözle bakanlar da çok olur
Zor gününde dostların kayıp olmur

24

III

Seni kurtaramıyacak sarhoşlar da çoktur
Kader utansın seni alkışlayan eller utansın
Seni bu hallere düşüren yokluk utansın
Senden menfaat bekleyen sahte babalar utansın

Utanan olur mu bilmem
Ben zaten utandım
Seni orda görmekten
Senin hayatına yön verenlerden

Derdini bilmeyip gülenler
Seni bu aleme düşürüp sarhoş edenler
Para ile pulla kahpe edenler
Utansınlar seni esir pazarlarında satanlar

Belki babası belki kardeşi
Belki kocası belki sırdaşı
Seni bu hallere düşüren alem utansın
Masalarda sana bakan utansın.....

Rüzgar Gülü Kitapimdan bir siir 2003