gönlüm niğde’de kaldı
gönlü sardunya alı, yitik zamanın falı
gönül evi açkısı sevgi, sebil, hoşgörü
ismail, nüket, barış ulu dağların yüreği
ibrahim kervanı, tren garı, o evin direği
bir çift aşk örgüsü, ali ile ayşe-ata çiçeği
burdur-şenyurt nere, ulukışla’ya gide gele
gurbet ve sıla kapısı, haydarpaşa ile el ele
eren otağı izmit garı tanık, sıkıntılı senelere
sevgili yalman gönül, hadi! yaşamı müjdele
acılar gördün nice, koronayı yen de gel hele.
Dursun Özden 3
Kayıt Tarihi : 10.1.2021 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
PANDEMİ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!