Korona Şiiri - Özcan Kurt

Bilemedik nasıl bir çağa böyle rast geldik
Kendimizi sevdiklerimize şemsiye edip de gerdik
Domuzu, kuşu, sarsı, yarasa kırım kongo sonunda koronayı gördük,
Adı illere kalsın bu illetin dört duvara kapandık düştük.

Başka hastalığa bakan yok dursun ölün aç bilaç
Ne komşunla çay içebiliyon ne de berberde oluyon traş
Hayat eve sığar dirlerde yattığın yerde kaynarmı aş?
Adı KORONA bu illetin dinledikçe ajansı matematiği pişirdik oran orantı yaladık içtik.

Kapıdan bacadan bakar olduk palazlandı iyicene azdı
Gaçamaz yok uçamaz didiler di alındı laflara mislice kızdı
Ölünden bile korkuyor herkes nicesin kabrini kazdı
Adı KORONA bu illetin zaten mesafeli idik sosyalleştik ap ayrı düştük..

Aksırıp hapşırıp öksümeye ödümüz kopuyor
Merak ittik kanki nezle grip hiç oldu nerde nasıl yaşıyor,
Çin'de ülkede şehirde mahallede dirken odamızda bilet kesiyor
Adı KORONA bu illetin üzerinde 19 var OKUduk bildik.

Aç kapa tıka fizana kaçsan kurtulmaz yaka,
Pandemiyi geçtik pandomim de olduk bir usta
Aşina olduk maskeye olmazsa gıçımızda don gibi çıplak kaldık ortada,
Adı KORONA bu illetin gözden gÖZe aktık eridik bittik.

ÖZVECAN'ım:
Anlamadık meret kimden kime nasıl geçiyor
Çocuğu orta yaşlıyı üstünü altını nasıl seçiyor,
Kimi gül şerbet zemzem idip kimi ateş ahu içiyor,
Adı BATSIN bu illetin icadı ne işi kaç kişi ne yüzden çektik.
ÖZ VE CAN