Körlere yenildik bu düelloda

zincirler en paslı yerlerinden parçalandı.
bir zamansız tahliye oldu bütün gemiler
filikalar bile inemeden yerlerinden
korkunun en derin mezarına gömüldüler.
bitti tüm sahil oyunları hepsi birden,

oysa ne güzel gidiyordu bindiğimiz atlar.
kemik apoletlerdi itibarlarımız yerli yerinde,
ve yüzlerimiz daima dönüktü güneşe.
çok az kalmıştı, briyantin kokularımız
buzul derinliklerinden çıkıp yayılacaktı gökyüzüne.

şık olacaktık, ne güzel bir rüyaydı.
zarafet nakışlarına işlenecektik en güzel salonların.
hiç kimseye tepeden bakmadan
yanımıza çekecektik herkesi tutup kolundan.
beceremedik tutmayı dünyayı, kaçırdık avuçlarımızdan