Bencil acımasız insanların arasında yaşayıp bencil olmaktan korkuyorum rabbim
Yüreğimin körelmesin den merhametimin gitmesinden sabrımın beni terk etmesin den korkuyorum rabbim
Yüzümdeki gönlümdeki masumiyetin gitmesinden karşılıksız verdiğim sevgimin bitmesinden kulağımın duyup dilimin söylediği günah dolu sözlerden korkuyorum rabbim
Kırmamak için kırılan üzmemek için üzülen içim kan ağlasa da yüzümden tebessümün eksik olmadığı çocuksu ve masum insanlığımın kaybolmasından korkuyorum rabbim
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
“Ey nefsim! Deme: 'Zaman değişmiş, asır başkalaşmış, herkes dünyaya dalmış, hayata perestiş eder. Derd-i maişetle sarhoştur.'Çünki ölüm değişmiyor. Firak, bekaya kalbolup başkalaşmıyor. Acz-i beşerî, fakr-ı insanî değişmiyor, ziyadeleşiyor. Beşer yolculuğu kesilmiyor, sür'at peyda ediyor.”
Yakarışınız her masum kalbin sözcüsü olmuş teşekkürler
O zaman daha güzel ve daha özel insanların yaşadıkları mütedeyyin insanların yaşadıkkları hoş ortamlara hicret et kardeşim! Öyle bir ortam bulamadınsa Kur'an'ın ve Sünnet'in nurlu atmosferinin dışına zaruri işlerinin dışında pek çıkmadan yaşamayı yeğle! Yani Eb-u Zer Gıfari (ra) gibi münzevi bir hayat tarzını tercih et!
Hadi kolay gelsin.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta