İçten içe iyi biriydim aslında
Hayat beni savurdu ordan buraya
İyilerin iyisi kötülerin kabusu
Olupta çıktım sonunda
Adım korkusuz korkak oldu
İçim dışım nefretle doluydu
Acıyan gözlerle baksa biri bana
Gizlice ağlardım kimsesiz bir bucakda
Kimseye göstermezdim duygusal anımı
İçime atardım hep iyimser yanımı
Bazen sorgulardım kendimi
Ben kötü müyüm yoksa iyi mi
Kötü derken sesim kükrerdi
İyi derken içim titrerdi
Çünkü nefretle aşılanmıştım daha üç yaşımda
Yıllar sonra bir kız çıktı karşıma
Değiştirdi beni baştan başa
İçimdeki iyiliği çıkardım sonunda
Gelecek diye bir kelimede varmış hayatta
Sonunda evlendim o kızla
Bir işim oldu eşimde yanımda
Birde çocucuğum olacak geliyor yakında
Artık korkusuz korkak mutluydu sonunda
Kayıt Tarihi : 28.8.2009 01:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!