Üflesen savrulup gideceğim sanki
uçup gidiyor bütün yazdıklarım.
Korkunun telaşlı gözlerinden dolayı yorgunluğum artıyor
kana,kana yokluğunu içiyorum
gözyaşlarıma eşdeğer yağmurlar çok uzakta
üstümdeki sensizlik kokusundan kurtulamıyorum
Umudun en ince yerinden kanıyorum ben
çığlıklarım taşınmaz halde
ve kasvet dolu bu yorgunluğum.
Ah! bir koşsan bana
ben yürümeyi bile unuturum.
Geriye kaç yudum kalır senden
hangi kuytuya sığınırsın?
unutma bağırışlarıma
en çok sen sağırsın
Kayıt Tarihi : 2.11.2016 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!