KORKUN
Kör nefse kul, köle olan insanlar,
Sayısız saraylar, sayısız hanlar,
Haşa bu dünyayı yarattım sanar,
Karnı doyar ama nefsi hep açtır,
Günümüzde canlı örnekleri var.
Karnı değil, nefsi açlardan korkun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta