Korkun Şiiri - Beytullah Erman

Ama korkun benden.
Neden bilmiyorum,
Korkun.
Sadece benden değil
Herkesten
Şekerden
Elmadan
Pervasızca gelen acılardan
Ellerimden
Ellerinden
Ellerden korkun!
Yaşamayın diyemem, yaşayın.
Ama ölümden de korkun!
Nefes almak yetmeyecek belki
Geceler hecelerden ağır gelecek
Gelecek Belkide gelmeyecek
Mutlu olanları göreceksiniz
İnanmayın!
Huzuru bulanlarada aldırmayın
Sizde yalanlara kapılmayın
Yanılmayın yalnızlıkta
Köşeye çekilin
Karanlık
Zifiriliğin dibinde sarılın kendinize
Sadece korkarak
Bekleyin.
Belki ölümü
Belkide toprak olacak bedenlerimizin gözlerindeki yaşın kurumasını bekleyin.
Ama bekleyin.
O gemi bir gün gelecek