Korkulu Yakarış
Efendimiz bizim efendimiz sen efendimiz
Korkulu yakarışımıza yön(elen) efendimiz
Hep bizi bekleyen bizi tutan efendimiz
Korkuya yenik düştük yürek ekle efendimiz
Azımızı çoğa sayan efendimiz
Her dem düşen ben her dem tutan sen
Yoğumuzu var say aman efendimiz
Yoktan vara ne gider ne varır bizden sana
Ellerimiz sana doğru şafağın tam ortasında
Yenildim de geldim yıkıldım da geldim
Devesini bulan bedevinin sevincini
Bir gece bozgununda getirdim huzuruna
Ölsem ölsem dirilsem ne gam bu gönlüme
Bedevinin sevinci bozgunumdan sonra
Dünyaya bürünen bu geçici varlığı
Urbasından soy efendimiz
Kayıt Tarihi : 29.3.2010 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!