Kekeme bir dünya,
Seninle duraklamadan nasıl konuşacağımı biliyorum.
Sana ecel korkulu tablo yapacağım.
Belki acırsın kendine
Ümitsizlik, umutsuzluk kadar günahtır.
Bu günah yaşam gibi acı vericidir.
Bilir misin? Bilir misin?
Gün, gece kadar günahkardır.
Bütün günahkarlara gökyüzü mavi midir?
Ne elem ne de ecel seni geri çevirir kapısından.
Kadere razı olmayan dünyalık hisler
Ne biçim ateşli, art arda koptu volkan
Dışımdan nasıl gördü beni gözleyen cansızlar?
Kısa bir kesit sergide.
Rampalı yol, ordusuz düşman sessizliğe gömüldü.
Çığlık çığlığa bir ana
Aman aman ben ölem dese ecel sırasını eksiltir mi?
Rüzgar esti ve keder belli etti kendini
Acı kaderdi de değişir miydi?
Ölüm hatalı olur muydu hiç?
Kayıt Tarihi : 16.7.2024 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ölüm nasıl bu kadar gerçek, nasıl bu kadar hayal? Ölüm, hafife alınmalı mı? İnsan canı bu kadar değersiz olabilir mi? Herkes biriciktir ve tektir. Bizi yaratana binlerce şükürler olsun Nefesimizin her anı için teşekkür ederim Allah'ım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!