Korkulmaz Kelebek Karanlığından..

Sana dokunmak..
Bir kelebeği kanatlarından tutmak,
Renklerinin dağılmasından korkarken,
Karşı koyamamak çekiciliğine,
Tenine rengine ve kokuna temasın
Tabiki uçup gideceğin korkusu ve bırakamamak naif kanatlarını,
Belkide kırılacağını bilebile.
Şimdi ellerimde kanatlarının rengi
Sen kanat çırparken kendi ormanlarına bende o ormanlara dair tek iz,
Karanlık…

Ama korkulmaz bilirim kelebek karanlığından çünkü bilirim,
Sana orda saklıyım.
Ve kokuna döktüğüm şiirlerle bulurum yolumu,sana saklı olduğum karanlıklarda,
Gülümseyen yüzün durur karşımda,
Ve ben birkez daha anlarımki dünya yüzsüzmüş.

Ben korku içinde bir şehir çocuğu aşkı tanımaz,
Küçük korkularamı yenildi sevdam,
Yoksa korkummu büyüktü sevdamdan anlamaz.
Zaman denilen zehir sızarken sevdama aklıma ve saklıma,
Üzerine atarken yavaş yavaş ölü toprağını,
Ben hala altı çizili satırlar arıyorum aşk kitabının elimde kalan son sayfasında
Ve kana kana içip bitirdiğim umutlarımın ardından,
Altı çizili tek kelime kalıyor bana aşk kitabından
Ayrılık …