Korkuların Var Çocuk Şiiri - Hasan Arpaci

Korkularım var benim;
Ya hayvanlarımdan,
Birisini kaybedersem.
Ya sakar kömüş,
Gene uçurumdan yuvarlanırsa.
Ya yatık kömüş,
Gene boynuzunu kırarsa.
Ya oğuz çayından geçerken,
Sel gelirde ortasında kalırsam.
Ya gene bir şimşek çakarda,
Yıldırım tepeme düşerse.
Ya dağ, bayır gezerken,
Karşıma bir kurt,
Bilemedim bir ayı çıkarsa.
Ya çamdan bir gıcık aniden,
Hoplaya zıplaya önüme düşerse.
Ya odun yüklü beygirim,
Ürker de devrilirse.

Korkularım var benim;
Ya köyde kalır,
Okula gidemezsem,
Irgatlığa devam denirse.
Ya yaz bitmeden,
Ankara lastiklerim eskirse.
Ya pantolonumdaki yama,
Gene yırtılırsa.
Ya gene bütün kazancımız,
Kumara giderde,
Ailem; için için feryat ederse.
Ya okula gideceğim zaman,
Anam borç para bulamazsa.
Ya kırlardaki dostum,
Su kabağım,
Kaybolur kırılırsa.
Ya bana da çürük deyip,
Askere almazlarsa.
Ya askerlik hatırası resmim,
Hiç olmayacaksa.
Korkuyorum hep bunlardan,
Sormadan... durmadan...

Okuma yazma bilmeyen Anam,
Yurtsever halam,
Diyorlar ki korkma bunlardan.
Bir şeyden kork,
Vatansızlıktan...
Bunların hepsi çocukluktan,
Önce vatan,
sonra vatan,
şimdi vatan.
Medeniyet başlar çalışmaktan,
Huzur doğacaktır, güzel ahlaktan.

Dayan çocuk dayan...

Hasan Arpacı,1971,Ortalıca,Tosya