Hiç bir şey anlatamazdı gözlerinin içindekini
bir tek o anlatabilirdi,
o ayna; korkuyla sırlı olan o ayna
üzeri tozlandıkça kaybettik, kirlettik kalbimizi
tozlarını sildikçe üstünden yine kaybettik kendimizi;
o derin yüreğimizi...
ya kaybolup ölecektik kendimizde
ya da ölüp kaybolacaktık hiçliğimizde...
Korkular... hiçliğimizin köşebaşları!
korkular, en büyük askerlerimiz oldular sokaklarımızda
yarınları tüfekliydi süngülüydü sevinçleri
‘İleri’ dedik ‘ileri, bir daha dönme geri'!
Ve korkularımızdı bizi zafere götüren
ve korkularımızdı bizi tekrar ele geçirip;
bir manga nefretle bizi bizde öldüren…
korkularımız yeri geldi fermanımız oldu
yeri geldi doğrular için dermanımız.
korku, korkularımız...
Orkun IşıkKayıt Tarihi : 1.2.2010 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar.
Allah sevgisi ve Allah korkusu gibi...
Yüreğinize sağlık.
Anlamlı ve güzel bir şiirdi, tebrikler Sayın Orkun Işık.
korkular, en büyük askerlerimiz oldular sokaklarımızda
yarınları tüfekliydi süngülüydü sevinçleri
‘İleri’ dedik ‘ileri, bir daha dönme geri'!
Ve korkularımızdı bizi zafere götüren
ve korkularımızdı bizi tekrar ele geçirip;
bir manga nefretle bizi bizde öldüren…
korkularımız yeri geldi fermanımız oldu
yeri geldi doğrular için dermanımız.
korku, korkularımız...
ŞİİRİNİ BEĞENİYLE OKUDUM YÜREĞİNE SAĞLIK. TAM PUAN İLE BAŞARINI KUTLUYORUM. SELAM VE DUA İLE.
TÜM YORUMLAR (18)