Ne zaman ağlayan bir anne görsem, sökülür ciğerlerim hiç üşenmeden.
Ve ne zaman kendi başına oynayan bi çocuk görsem, maziye gider bir banka oturup orada kalır aklım.
Büyüdüğüme ısrarla inanasım gelmiyor
Daha fazla büyümekten korktuğum kadar hiç bir şey yormuyor artık beni.
Korkularımdan yoruldum
Sanki her sabah uyandığımda kafamın içinde öfkeli şöförler ardı arkasına kornaya basıyor.
Bazen de, donarak bakıp kalıyorum uzaklara.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta