Korkularım Şiiri - Güven Tekin

Ben bu hayatta en çok, yanlış anlaşılmaktan korktum.
Sevdiklerimi incitmekten, incinmekten korktum.
En çokta,kendimi ifade edememekten korktum.
Derdimi kimseye,anlatamamaktan çok korktum.

Sevdiğim insanların, inanmamasindan korktum.
Gök gürültüsünden, şimşeklerden korktum.
Yalanlar arkasına sığınan,insanlardan çok korktum.
Sevmekten, aşktan,artık çok korkuyorum.

En sevdiğim kadının, beni defalarca üzmesinden korkuyorum.
Oysa ben onu çok sevdim, ama o beni incitmekten korkmadı.
Gözyaşlarımı, yüzüme akitmaktan korkmadı.
Mutlu ol dedi sadece, yüreğimi parcalamaktan korkmadı.

Şimdi güvenmekten, inanmaktan korkuyorum.
Dost edinip, sırtıma hançer yemekten, korkuyorum.
Dar günde, bırakan dostlardan, sevdalardan korkuyorum.
Tövbe artık hepsine, sizlerden korkmuyorum.
Geceler en iyi sevgilim, en iyi arkadaşım, korkmuyorum.