Sabah doğan güneşte,akşam batan umutta,
İyilik yaptığımda ruhumu saran mutlulukta,
İşlediğim her günahta duyduğum pişmanlıkta,
İçimde bir korku var,ALLAH KORKUSU.
Sabah doğan güneşte,akşam batan umutta,
Aklımı kemiren yaşam denen soruda,
Issız yolda yürürken,düşünürken yağmur altında,
İçimi kemiren korku,AHRET KORKUSU.
Malıyla,mülküyle yalan olan şu dünyada,
Hep gerçekmiş sanıp,umutla yaşadığımız rüyada,
Yağmurda kokan toprak kokusunda,
İçimi saran korku,ÖLÜM KORKUSU.....
Kayıt Tarihi : 2.2.2007 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)